Informacja prasowa nie jest reklamą, ale to świetne narzędzie do rozpowszechniania informacji o kliencie w mediach. Konkretny, atrakcyjny, krótki, zwięzły i dobrze zbudowany komunikat może przynieść mnóstwo korzyści wizerunkowych. Jak zatem tworzyć dobrą informację prasową, by odpowiadała na potrzeby i dziennikarzy, i odbiorców oraz wyszła na plus firmie?
Dziennikarze każdego dnia poszukują tematów, o których mogą napisać artykuł lub zrealizować materiał do serwisu informacyjnego lub rozrywkowego. Z takim samym natężeniem PR-owcy i specjaliści do spraw komunikacji zasypują ich skrzynki mailowe informacjami prasowymi. Jednym z zadań Public Relations Managera jest właśnie tworzenie informacji prasowych i dbałość o widoczność klienta w mediach.
Przy realizacji tego typu tekstów warto jednak pamiętać o kilku podstawowych cechach i misji informacji prasowej. Każdy PR Manager chciałby, żeby stworzony przez niego komunikat został zauważony, a jego treść wygenerowała publikacje w prasie, na portalach internetowych, audycjach w radiu czy w programach telewizyjnych. Aby tak się jednak stało, informacja prasowa musi spełniać kilka podstawowych funkcji.
Budowa informacji prasowej
Informację prasową tworzy się na zasadzie tzw. odwróconej piramidy. Oznacza to, że przy kreowaniu treści należy na początku zawrzeć najważniejsze informacje i budować tekst od szczegółu do ogółu. Od tej kompozycji zależy, czy czytelnik zainteresuje się treścią i jego uwaga pozostanie skupiona do końca tekstu.
Informacja prasowa powinna być zbudowana z kilku kluczowych elementów:
tytuł;
lead (kilkuzdaniowe streszczenie całości treści, celem zachęcenia do kontynuacji czytania reszty tekstu);
wstęp;
rozwinięcie;
przy wydarzeniach konkretne daty, godziny, miejsca spotkań;
ewentualni partnerzy;
kontakt do osoby odpowiedzialnej za relacje z dziennikarzami (PR Manager lub rzecznik prasowy).
Intencja – czyli motyw przewodni
Informacja prasowa powinna odpowiadać na potrzeby zarówno dziennikarza, jak i odbiorcy (czytelnika, słuchacza, widza) w kontekście aktualności informacji. Musi dotyczyć konkretnego tematu i odnosić się np. do ciekawego newsa, zapowiedzi wydarzenia, działań CSR-owych, roszad kadrowych w firmie, raportu z działań.
Informacja prasowa nie jest reklamą
Informacja prasowa, jak sama nazwa wskazuje, ma mieć charakter informacyjny, a nie reklamowy. Czym innym jest artykuł sponsorowany i reklama prasowa, a czym innym informacja prasowa.
Pierwsze wymienione formy są tekstami płatnymi i pozwalają na lokowanie nazwy marki oraz wartościowanie słowne produktu lub usługi. Wówczas należy kontaktować się odgórnie z działem reklamy lub sprzedaży danej redakcji (biznesowo), a nie oddolnie z redaktorem czy dziennikarzem (merytorycznie).
Informacja prasowa nie może zatem zawierać treści promocyjnych, reklamowych ani sugerować autopromocji. Dla przykładu: nie piszemy: W tej nowej restauracji zjesz najlepsze sushi w Warszawie, a: Na kulinarnej mapie Warszawy powstało nowe miejsce z sushi.
Mądry dobór adresatów
Informacja prasowa powinna być wysłana do mediów związanych z branżą, której dotyczy komunikat. Jeżeli dziennikarz z naszej bazy kontaktów zajmuje się publicystyką, lub biznesem, wysyłanie do niego informacji prasowej np. na temat gwiazdy reklamującej nowy kosmetyk po prostu nie ma sensu. W odczuciu dziennikarza PR-owiec zostanie odebrany jako ten, który nie rozumie specyfiki jego pracy. PR Manager straci tylko czas na wysłanie maila, a publikacja i tak się nie ukaże.
Poprawność pisowni
Tekst przed wysłaniem należy sprawdzić pod kątem poprawności stylistycznej, gramatycznej i ortograficznej. Dziennikarze to osoby świetnie posługujące się językiem polskim w mowie i piśmie. Szybko znajdą zatem ewentualny błąd, który wkradnie się z pośpiechu lub niewiedzy PR-owca. Budowanie wizerunku innych rozpoczynamy zatem od profesjonalnej komunikacji samego PR Managera lub agencji PR-owej.
Podsumowując...
Osoba, która zajmuje się budowaniem wizerunku marki w mediach jest odpowiedzialna m.in. za dobre relacje z dziennikarzami. PR-owcy to zazwyczaj osoby otwarte, z tzw. dobrym piórem, a często z doświadczeniem w pracy po drugiej stronie komunikacji.
Jeśli więc PR-owiec w swoim zawodowym życiu był wcześniej dziennikarzem, istnieje największa szansa, że lepiej zrozumie potrzeby redaktorów i będzie pomocny, a nie natarczywy w kontaktach na linii klient–media. To cenne doświadczenie, ale oczywiście nie niezbędne. Dobrego PR-owca często można poznać po bazie jego kontaktów i umiejętnym gospodarowaniu tymi relacjami.
Comments